BOSKLAS 6de leerjaar
26-30 oktober 2020
'DE LORK', Kemmel
WOENSDAG 28 OKTOBER 2020:
Woensdag 28 oktober 2020
Vanmorgen werden we iets later wakker dan gisteren onder een blauw-oranje-paarsachtige hemel. Het beloofde een mooie dag te worden… Na het ontbijt met warme chocomelk en het maken van onze picknick trokken we onze stapschoenen en fluojas aan voor de langste wandeling van deze week. We wandelden langs velden vol rode kool, spruitjes en overgebleven aardappelen richting een klein kerkhofje. Alle kerkhoven zijn hier tot in de puntjes verzorgd en de witte zerkjes zorgden voor een sereen moment bij onze laatstejaars. Dat sommige soldaten nog zo jong waren toen ze stierven voor ons land, maakte ons allemaal heel stil.
Daarna stopten we bij de Pool of Peace, de grootste en meest imposante mijnenkrater in de Westhoek. De ontploffing zou tot in Londen te horen zijn geweest. Wat overblijft na meer dan 100 jaar is een idyllische vijver met weelderige beplanting en een reiger die plots zijn nest verlaat omdat wij waarschijnlijk net iets te veel lawaai maakten.
Na nog eens 3 km wandelen kwamen we aan bij de loopgravensite Bayernwald. Hier konden we ons echt inleven in het soldatenleven. We liepen door de de loopgraven over de gladde planken alsof ons leven er vanaf ging!
Vervolgens reden we met de bus richting Ieper waar we verwend werden met frietjes van de frituur. Heerlijk!
We wandelden naar het centrum waar meester Steven ons uitleg gaf over het Belfort, de lakenhalle, de Sint-Maarten- en Sint-Niklaaskerk en Ieper, de kattenstad. We namen ook al een kijkje aan de Menenpoort want nu was het nog licht en konden we de 55 000 namen zien van alle soldaten die nooit zijn teruggevonden.
We wandelden een deel van de stadsomwalling en net toen we de bus zagen, begon het te regenen. Na de busrit naar Diksmuide was het tijd om de Ijzertoren te bewonderen. We waren de laatste groep die de toren mocht bezoeken tot de curve weer begint te dalen. (Bekijk hier het filmpje op hun Facebookpagina) Twee gidsen namen ons mee naar het dak van dit 84 meter hoge vredesmonument en daalden samen met ons de 22 verdiepingen af met interessante feiten en weetjes over de wereldoorlog.
Nadat we onze picknick verorberd hadden, was het tijd om terug naar de Last Post te gaan. Deze dagelijkse traditie laat vanaf vrijdag geen publiek meer toe, dus ook hier hadden we geluk dat we dit konden meemaken. Normaal gezien staat heel de poort vol met publiek, zelfs Engelse scholen maken hier een uitstap van, maar vandaag stonden we er zo goed als alleen. Zo konden we gelukkig ook onder de poort staan want het regende pijpestelen. De blazoenblazers waren indrukwekkend en zullen zeker en vast bijblijven. Nu zijn we terug in De Lork en ondertussen ligt iedereen stil in zijn bed. Tot morgen!
Bekijk hier de foto's en filmpjes!
Vanmorgen werden we iets later wakker dan gisteren onder een blauw-oranje-paarsachtige hemel. Het beloofde een mooie dag te worden… Na het ontbijt met warme chocomelk en het maken van onze picknick trokken we onze stapschoenen en fluojas aan voor de langste wandeling van deze week. We wandelden langs velden vol rode kool, spruitjes en overgebleven aardappelen richting een klein kerkhofje. Alle kerkhoven zijn hier tot in de puntjes verzorgd en de witte zerkjes zorgden voor een sereen moment bij onze laatstejaars. Dat sommige soldaten nog zo jong waren toen ze stierven voor ons land, maakte ons allemaal heel stil.
Daarna stopten we bij de Pool of Peace, de grootste en meest imposante mijnenkrater in de Westhoek. De ontploffing zou tot in Londen te horen zijn geweest. Wat overblijft na meer dan 100 jaar is een idyllische vijver met weelderige beplanting en een reiger die plots zijn nest verlaat omdat wij waarschijnlijk net iets te veel lawaai maakten.
Na nog eens 3 km wandelen kwamen we aan bij de loopgravensite Bayernwald. Hier konden we ons echt inleven in het soldatenleven. We liepen door de de loopgraven over de gladde planken alsof ons leven er vanaf ging!
Vervolgens reden we met de bus richting Ieper waar we verwend werden met frietjes van de frituur. Heerlijk!
We wandelden naar het centrum waar meester Steven ons uitleg gaf over het Belfort, de lakenhalle, de Sint-Maarten- en Sint-Niklaaskerk en Ieper, de kattenstad. We namen ook al een kijkje aan de Menenpoort want nu was het nog licht en konden we de 55 000 namen zien van alle soldaten die nooit zijn teruggevonden.
We wandelden een deel van de stadsomwalling en net toen we de bus zagen, begon het te regenen. Na de busrit naar Diksmuide was het tijd om de Ijzertoren te bewonderen. We waren de laatste groep die de toren mocht bezoeken tot de curve weer begint te dalen. (Bekijk hier het filmpje op hun Facebookpagina) Twee gidsen namen ons mee naar het dak van dit 84 meter hoge vredesmonument en daalden samen met ons de 22 verdiepingen af met interessante feiten en weetjes over de wereldoorlog.
Nadat we onze picknick verorberd hadden, was het tijd om terug naar de Last Post te gaan. Deze dagelijkse traditie laat vanaf vrijdag geen publiek meer toe, dus ook hier hadden we geluk dat we dit konden meemaken. Normaal gezien staat heel de poort vol met publiek, zelfs Engelse scholen maken hier een uitstap van, maar vandaag stonden we er zo goed als alleen. Zo konden we gelukkig ook onder de poort staan want het regende pijpestelen. De blazoenblazers waren indrukwekkend en zullen zeker en vast bijblijven. Nu zijn we terug in De Lork en ondertussen ligt iedereen stil in zijn bed. Tot morgen!
Bekijk hier de foto's en filmpjes!
